Rasa itu datang kembali....

Assalamualaikum...
huhu...rasanya seminggu blog ini tanpa post kot....biase la...same ade sibuk ngan study or cbuk ngan facebook..either or...actually dh agak ketandusan idea nk tlis mgenai ape...anyway..dlm sminggu ni sy asyik mncari info2 terbaru mngenai movie ketika cinta bertasbih...x sabar betul rasanya nak menonton filem tersebut,tp apakan daya,bulan 6 br keluar..maka tpaksa la mnnti smpi bulan 9 nnt utk mndptkn dvd d psrn kalo dh kuar kt malaysia nnt.. hmm...bila teliti balik info demi info yg ade kt net...ttibe tringat kembali ssuatu...sy prnh cbe nk tulis novel suatu masa dahulu....suatu projek yg sy mulakan 2 stgh tahun dulu,dan masih belum dapat di siapkn smpi skrg ni...sbnrny sy rncg nk siapkn 3 bulan slps tamat praktikal di Hospital Sultanah Aminah di Johor Bahru dulu,tp di sebabkn kesibukan dan juga mslh2 yg timbul smasa praktikal dulu,sama ada organisasi hospital,rakan2 praktikal dan juga mslh peribadi sndr mmbuatkn sy jd putus asa nk siapkn pnulisan tersebut...walaupun sbnrny dh ade 10 chapter yg siap...sbb apbl sy mnulis,sy akn mnulis berdasarkn sesuatu..seseorg yg sy kenal...n maybe dr jln cerita khidupan sy sndr yg sy gubah utk mnjadikannya berbeza,tp pd hakikatnya ianya didasarkn dr ape yg berlaku dlm khidupan sy sndr...jd ape yg berlaku suatu masa dahulu prnh mmbuatkn sy kecewa smpi rasa mcm nk delete aje ape yg sy dh tulis stakat tu...tp,tu adalah satu cerita yg dh lama berlalu...n dh stahun novel yg cbe ditulis tu tdk disentuh...sbb mcm ada satu knangan stiap kali nk baca balik ape yg dh dtulis tu...mngingatkn sy kmbali bagaimana pd awalnya sy teringin nk buat novel sndr...bagaimana sy mula mncipta satu demi satu pnulisan sajak yg sy ade skrg ni...walaupun minat sy pd sastera dh sy kuburkn stlh masuk ke sciences stream wktu form 4 dulu...perkara yg dh tjadi 3 tahun dulu adalh sesuatu yg tdk boleh nk di ulang dan di ubah kembali...Syukur sy pd Allah kerana telah mngubah hidup sy pd 3 tahun lps dgn mnemukan sy dgn seseorg...walaupun dh stahun 'dia' di ambil kmbali dr hidup sy dan di hantar kpd org lain utk mngubah khidupan org tersebut mnjadi lbih baik...smoga dia sntiasa bahagia... namun langkah khidupan ini ttp harus sy teruskan...perkara yg dh blalu mnjadi satu pngalaman dan pngajaran dlm stiap lgkahan yg prlu sy ambil utk trus maju ke hadapan...hm..terpesong pula dr tajuk di ats...ape yg pnting,insyaAllah sy akn cbe utk mnyiapkan apa yg telah sy lakukan sparuh jalan...mengakhirkan apa yang sy mulakan...kerana sy adalah Ammal Dzulfiqar,dan mngalah atau berputus asa tidak prnh mnjadi sbhgian dr option yg ade dl khidupan sy slama ni...pilihan yg ade hnylah mlakukan ssuatu dgn baik atau berusaha agar ianya mnjadi ssuatu yg jauh lbih baik dr skadar mnjadi suatu yg baik...sgt bbeza sy skrg ni jika di bandingkn dgn sy yg dulu...khidupan,malah pelajaran...spnjg pngajian di pringkt diploma dulu,lima dari enam semester yg sy harungi dpt sy hadiahkan pd diri sy sndr dgn mndapatkn anugerah dekan walaupun sy prnah khilangan satu anugerah dekan sewaktu di semester ketiga kerana tlalu taksub mmegang jwtn2 yg ade...bknlah taksub sgt atau gila kuasa sbnrny,tp sbb rasa tggungjwb yg ada dlm diri sy sbnrny...sbb bg sy ade satu prinsip,jika bukan kita,siapa lg yg nk ambk tggjwb tersebut? Lbih baik seorg yg berkorban dari byk2 org yg dikorbankan kerana tiada yg sggup mngambil tggjwb trhadap sesuatu yg penting... rasany cukuplah sudah stahun sy mghukum diri sy sndr atas ape yg prnh brlaku pd suatu masa dahulu..masa utk sy kmbali ke dlm diri sy yg sbnrny...insyaAllah,sy akan cuba utk mggandakan usaha sy dan mncapai kjayaan yg lbih cmrlang dlm pngajian sy di sini...matlamat utama sy dlm hidup ni adalh utk mnjadi hamba Allah yg sbnr2ny hamba,dan mmberikan khidmat sy kpd manusia,walaupun byk bnda yg harus sy korbankn utk mncapai matlamat hidup ini....insyaAllah,smoga rahmat Allah sntiasa bersama kita semua...